درمورد پسته
پسته، یکی از اعضای خانواده بادام هندی، درخت کوچکی است که منشا آن آسیای مرکزی و خاورمیانه است. این درخت دانه هایی تولید می کند که به طور گسترده ای به عنوان غذا مصرف می شود. پسته ورا اغلب با گونه های دیگر در جنس پسته که به عنوان پسته نیز شناخته می شوند، اشتباه گرفته می شود. این گونه های دیگر را می توان با پراکندگی جغرافیایی آنها (در طبیعت) و دانه های آنها که بسیار کوچکتر و دارای پوسته نرم هستند متمایز کرد
ریشه شناسی
قدیمی ترین سوابق پسته در انگلیسی حدود 1400 با املای "pistace" و "pistacia" است. کلمه pistachio از pistacchio ایتالیایی قرون وسطایی گرفته شده است که از لاتین کلاسیک pistacium و pistákion و pistákē یونان باستان (از پارسی میانه) گرفته شده است. در فارسی این کلمه به صورت پسته تصدیق شده است.
تاریخچه
باستان شناسی نشان می دهد که دانه های پسته در اوایل 6750 قبل از میلاد یک غذای رایج بوده است.
پلینی بزرگ در تاریخ طبیعی خود می نویسد که پسته، "در میان ما به خوبی شناخته شده" است، یکی از درختان منحصر به فرد سوریه بود، و این دانه توسط پروکنسول روم در سوریه، لوسیوس ویتلیوس بزرگ، به ایتالیا وارد شد. 35 بعد از میلاد) و در همان زمان توسط فلاکوس پمپیوس وارد اسپانیا شد.
نسخه خطی اوایل قرن ششم De observatione ciborum ("درباره رعایت غذاها") اثر Anthimus نشان می دهد که پسته در اروپا در اواخر دوران باستان شناخته شده بود. باستان شناسان شواهدی از کاوش های جارمو در شمال شرقی عراق برای مصرف پسته اقیانوس اطلس یافته اند.
گفته می‌شود که باغ‌های معلق بابل در زمان پادشاهی مروداچ بلدان در حدود ۷۰۰ سال قبل از میلاد دارای درختان پسته بوده است. پسته مدرن P. vera اولین بار در عصر برنز آسیای مرکزی کشت شد، جایی که اولین نمونه آن از Djarkutan، ازبکستان مدرن است. در Dioscurides به صورت pistakia πιστάκια ظاهر می شود که با مقایسه آن با آجیل کاج به صورت P. vera قابل تشخیص است. بعلاوه، بقایای پسته اقیانوس اطلس و دانه پسته همراه با ابزارهای خشک کن توسط باستان شناسان در سایت Gesher Benot Yaaqov در دره Hula اسرائیل، متعلق به 780000 سال پیش، کشف شد. اخیراً، پسته به صورت تجاری در بسیاری از نقاط جهان انگلیسی زبان، در استرالیا، و در نیومکزیکو و کالیفرنیا، ایالات متحده، جایی که در سال 1854 به عنوان درخت باغ معرفی شد، کشت شده است.
دیوید فرچایلد از وزارت کشاورزی ایالات متحده، ارقام سخت‌تر جمع‌آوری شده در چین را در سال‌های 1904 و 1905 به کالیفرنیا معرفی کرد، اما تا سال 1929 به عنوان یک محصول تجاری تبلیغ نشد. پسته‌های والتر تی. تا سال 1917
زیستگاه
پسته گیاهی بیابانی است و نسبت به خاک شور بسیار متحمل است. گزارش شده است که وقتی با آبی که 3000 تا 4000 ppm املاح محلول دارد آبیاری شود به خوبی رشد می کند. درختان پسته در شرایط مناسب نسبتاً مقاوم هستند و می توانند در دماهای بین 10- درجه سانتی گراد (14 درجه فارنهایت) در زمستان و 48 درجه سانتی گراد (118 درجه فارنهایت) در تابستان دوام بیاورند. آنها به موقعیت آفتابی و خاکی با زهکشی خوب نیاز دارند. درختان پسته در شرایط رطوبت بالا عملکرد ضعیفی دارند و در زمستان در صورت دریافت آب زیاد و عدم زهکشی کافی خاک، مستعد پوسیدگی ریشه هستند. تابستان های طولانی و گرم برای رسیدن مناسب میوه مورد نیاز است.
کشت
درختان در باغ ها کاشته می شوند و تقریباً هفت تا ده سال طول می کشد تا به تولید قابل توجهی برسند. تولید متناوب یا دوسالانه است، به این معنی که برداشت در سال های متناوب سنگین تر است. اوج تولید حدود 20 سال است. معمولاً درختان را به اندازه هرس می کنند تا برداشت آسان تر شود. یک درخت نر گرده کافی برای 8 تا 12 ماده دروپه دار تولید می کند. برداشت در ایالات متحده و یونان اغلب با استفاده از تجهیزاتی برای تکان دادن درو از درخت انجام می شود. پسته پس از پوست کندن و خشک شدن بر اساس پوسته دهان باز و دهان بسته دسته بندی می شود. خشک کردن در آفتاب بهترین روش خشک کردن است، سپس آنها را بو داده و یا توسط ماشین های مخصوص فرآوری می کنند تا مغز پسته تولید شود.
در یونان، نوع پسته کشت شده دارای پوسته تقریباً سفید، طعم شیرین، هسته قرمز مایل به سبز و پوسته دهان بسته نسبت به نوع کرمان است. بیشتر تولید در یونان از جزیره آگینا، منطقه تسالی-آلمیروس و واحدهای منطقه ای آتیک غربی، کورنتیا و فتیوتیس می آید.
در کالیفرنیا، تقریبا تمام درختان پسته ماده از رقم کرمان هستند. پیوندک از یک ماده بالغ کرمان به پایه یک ساله پیوند زده می شود.
5 فواید پسته برای سلامتی:
1. کلسترول و سلامت قلب
یک مطالعه پسته که در مجله آمریکایی تغذیه بالینی منتشر شد، وضعیت پسته را به عنوان مواد غذایی کاهش دهنده کلسترول تایید کرد.
محققان 28 بزرگسال را مورد مطالعه قرار دادند که سطح کلسترول LDL آنها بالاتر از حد مطلوب بود اما در غیر این صورت سالم بودند. رژیم های آزمایشی شامل یک رژیم غذایی کنترل کم چرب بدون پسته، یک رژیم غذایی سالم با یک وعده پسته در روز و یک رژیم غذایی سالم با دو وعده پسته در روز بود. تمام شرکت کنندگانی که پسته خوردند سطح LDL خود را کاهش دادند.
در زمینه یک رژیم غذایی سالم برای قلب، این مطالعه نشان داد که افزودن کمتر از یک وعده پسته در روز (10 درصد از کل انرژی) کلسترول LDL را تا 9 درصد کاهش می دهد در حالی که دوز روزانه بیشتر (دو وعده) پسته نسبت داده می شود. کاهش 12 درصدی LDL.
LDL بالا یک عامل خطر اصلی برای بیماری عروق کرونر قلب است، بنابراین با کاهش سطح LDL خود می توانید خطر ابتلا به مشکلات جدی قلبی مانند بیماری عروق کرونر قلب را کاهش دهید. پسته همچنین سرشار از آنتی اکسیدان است که برای سلامت قلب بسیار عالی است.
2. کنترل وزن
مصرف میان وعده پسته می تواند به کاهش وزن و همچنین حفظ وزن سالم کمک کند. با خوردن یک وعده میان وعده بین وعده‌های غذایی، چربی‌های سالم، فیبر و پروتئین موجود در پسته می‌تواند به شما در رفع گرسنگی بین وعده‌های غذایی کمک کند. خوردن پسته همچنین می تواند به شما کمک کند که غذای بعدی خود را تا این حد هوس انگیز شروع نکنید، زیرا آنها به شما کمک می کنند تا به سیری برسید.
تحقیقات دانشکده پزشکی UCLA نشان داد که آزمودنی‌هایی که پسته را جایگزین غذاهایی مانند آب نبات، محصولات لبنی، ذرت بو داده مایکروویو، ذرت بو داده کره‌ای و چیپس سیب‌زمینی کرده بودند و پسته 20 درصد از کل کالری را برای سه هفته تشکیل می‌داد، افزایشی نداشت. هر وزن بدن، کلسترول کلی آنها را کاهش داد و کلسترول خوب آنها را افزایش داد.
3-سلامت چشم
پسته تنها آجیل است که حاوی مقدار قابل توجهی از کاروتنوئیدهای معروف به لوتئین و زآگزانتین است. اعتقاد بر این است که کاروتنوئیدهای رژیمی با کاهش خطر ابتلا به بیماری ها، به ویژه سرطان های خاص و بیماری های چشمی، فواید سلامتی را برای بدن به ارمغان می آورند. لوتئین و زآگزانتین تنها کاروتنوئیدهایی هستند که در شبکیه و عدسی چشم یافت می شوند. نتایج مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می‌دهد که رژیم‌های غذایی غنی از لوتئین و زآگزانتین ممکن است به کند کردن پیشرفت دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن و آب مروارید کمک کند. کاروتنوئیدها به بهترین وجه با چربی در وعده غذایی جذب می شوند یا در مورد تغذیه پسته، چربی خوب در حال حاضر بخشی از بسته بندی است و جذب لوتئین و زآگزانتین پسته را برای بدن آسان تر می کند.
4. عملکرد جنسی
نشان داده شده است که پسته تاثیر مثبتی بر نشاط جنسی مردان دارد. مطالعه‌ای که در سال 2011 توسط بخش دوم اورولوژی در بیمارستان آموزشی و تحقیقاتی آتاتورک در ترکیه انجام شد، آزمودنی‌ها را به مدت سه هفته هر روز 100 گرم پسته در وعده ناهار مصرف کردند که 20 درصد کالری دریافتی روزانه آنها بود. این افراد همه مردان متاهل در محدوده سنی 38 تا 59 سال بودند که حداقل 12 ماه قبل از مطالعه دچار اختلال نعوظ (ED) بودند. به مردان دستور داده شد که رژیم غذایی روزانه، فعالیت بدنی مشابه و سایر عادات سبک زندگی را حفظ کنند، بنابراین تنها تغییر عمده اضافه کردن پسته به رژیم غذایی آنها بود.
نتایج این مطالعه که در مجله International Journal of Impotence Research منتشر شد، نشان داد که این مردان مبتلا به ED بهبود قابل توجهی در عملکرد نعوظ و همچنین بهبود سطح لیپیدهای سرم خود داشتند. یکی از دلایلی که مغز پسته احتمالاً به ED کمک می کند و به عنوان یک درمان طبیعی برای ناتوانی جنسی عمل می کند، این واقعیت است که حاوی اسید آمینه غیر ضروری آرژنین نسبتاً بالایی است، که به نظر می رسد شریان های انعطاف پذیر را حفظ کرده و جریان خون را با تقویت اکسید نیتریک، ترکیبی که آرامش می دهد، حفظ می کند. رگ های خونی.
5. دیابت
مطالعه ای که در سال 2015 منتشر شد و در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا انجام شد، به بررسی اثرات مصرف روزانه پسته بر پروفایل لیپید/لیپوپروتئین، کنترل قند خون، نشانگرهای التهابی و گردش خون بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع II پرداخت. شرکت کنندگان یا رژیم غذایی کافی بدون پسته یا با پسته به عنوان 20 درصد از کالری دریافتی روزانه خود مصرف کردند.
نتایج نشان داد که اگرچه به نظر نمی رسد رژیم پسته بر کنترل گلوکز تأثیر بگذارد، اما تأثیر مثبتی بر کلسترول تام، نسبت کلسترول و تری گلیسیرید داشت. ابتلا به دیابت شما را در معرض افزایش خطر بیماری قلبی و سکته قرار می دهد. برای بیماران دیابتی نوع 2 که به دنبال بهبود عوامل خطر متابولیک قلبی خود هستند، خوردن منظم پسته به عنوان بخشی از یک رژیم کلی سالم می تواند به جلوگیری از مشکلات جدی قلبی کمک کند.
انواع پسته
منشاء گیاهی
اندازه معمولی پسته یک اونس یا 49 مغز است. تغذیه پسته واقعا چشمگیر است. هنگامی که 1 اونس پسته خام مصرف می کنید، به لطف تغذیه پسته، مواد مغذی سالم زیر را دریافت می کنید:
• 7.7 گرم کربوهیدرات
• 5.7 گرم پروتئین
• 12.9 گرم چربی
• 3 گرم فیبر
• 0.5 میلی گرم ویتامین B6 (25 درصد DV)
• 0.3 میلی گرم تیامین (20 درصد DV)
• 0.4 میلی گرم مس (20 درصد DV)
• 291 میلی گرم پتاسیم (8.3 درصد DV)
• 34 میلی گرم منیزیم (8.5 درصد DV)
• 1.1 میلی گرم آهن (6.1 درصد DV)
• 0.6 میلی گرم روی (4 درصد DV)
• 14 میکروگرم فولات (3.5 درصد DV)
• 30 میلی گرم کلسیم (3 درصد DV)
• 146 واحد بین المللی ویتامین A (2.9 درصد DV)
• 1.6 میلی گرم ویتامین C (2.7 درصد DV)
• 0.8 میلی گرم ویتامین E (2.7 درصد DV)
• 0.4 میلی گرم نیاسین (2 درصد DV)
در اینجا چند نکته جالب در مورد پسته وجود دارد:
• پسته اولین بار توسط سرویس اکتشاف گیاه USDA در سال 1890 به ایالات متحده معرفی شد.
• پسته از خویشاوندان بادام هندی، انبه، پیچک سمی، بلوط سمی، درخت فلفل و سماق است.
• پسته در مناطقی که تابستان های طولانی، گرم و خشک و زمستان های معتدل دارند، بهترین رشد را دارد.
• یک درخت پسته حدود 10 تا 12 سال طول می کشد تا اولین محصول را تولید کند.
• آیا چیزی به نام پسته قرمز وجود دارد؟ نه، طبیعتا چیزی به نام پسته قرمز وجود ندارد. پسته را قرمز رنگ می کردند تا عیوب پوسته را بپوشاند و آجیل را در دستگاه های اسنک بیشتر نمایان کند. خوشبختانه امروزه پسته به ندرت به رنگ قرمز یا هر رنگ دیگری رنگ می شود.
• اگر پسته را در پوست آن خورده اید، پس با وضعیت معمول و ناامیدکننده برخورد با یک یا دو پسته با پوسته بسته آشنا هستید. اینها اغلب با انگشتان انسان کاملاً غیرممکن است. متأسفانه این پوسته محکم بسته نشانه آن است که مهره داخل آن هنوز کاملاً نرسیده است. پسته هایی که آماده مصرف هستند پوسته باز دارند.
• پسته در واقع با روز خود در سال گرامی داشته می شود! 26 فوریه هر سال روز ملی پسته است.
نحوه استفاده و نگهداری پسته
پسته فصلی نیست و در تمام سال در اکثر فروشگاه های مواد غذایی و بهداشتی موجود است.
پسته های مرغوب را می توان از رنگ های زرد مایل به سبز و بنفش مغز آنها تشخیص داد. خرید پسته در پوست ایده خوبی است زیرا تازه تر می مانند. پسته درون پوست آن تا یک سال از تاریخ تولید تازه می‌ماند، اما برای داشتن حداکثر طعم بهتر است ظرف چهار ماه خورده شود. به علاوه، اگر پسته را در پوست آن بخرید، باید کمی برای خوردن آن کار کنید، که به شما کمک می کند در مصرف آن زیاده روی نکنید.
اگر پسته به درستی نگهداری نشود، رطوبت هوا را جذب می کند و به سرعت کهنه می شود. برای داشتن حداکثر طراوت، پسته را در ظرف در بسته در یخچال نگهداری کنید.
پسته را می توان به تنهایی خورد یا به انواع دستور پخت اضافه کرد. آنها را می توان کامل نگه داشت و در یک سالاد سالم یا بار خانگی ریخت، همچنین می توان آنها را له کرد و به اسموتی ها، سرخ کردنی های سرخ کرده یا حتی به عنوان بخشی از پوسته یا تاپینگ برای ماهی استفاده کرد.
هشدار
اگر از آلرژی به آجیل درختی رنج می برید، به احتمال زیاد باید از پسته اجتناب کنید. در صورت مشاهده علائم آلرژی به آجیل، باید مصرف پسته را قطع کرده و در صورت نیاز به پزشک مراجعه کنید.
پسته به طور طبیعی دارای سطوح بسیار پایینی سدیم است، اما پسته برشته شده و شور حاوی مقدار قابل توجهی سدیم است که در صورت داشتن مشکلات فشار خون بالا یا مصرف بیش از حد آجیل می تواند فشار خون را افزایش دهد.
در حالی که خوردن پسته در مقادیر کم توصیه شده به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی کلی سالم می تواند به کنترل وزن کمک کند، پسته یک غذای کم کالری نیست، بنابراین اگر واقعاً به طور منظم در مصرف آن زیاده روی کنید، پسته می تواند به افزایش وزن کمک کند.
اگر به ترکیبی به نام فروکتان واکنش نشان دهید، آنها همچنین می توانند به مشکلات جانبی دستگاه گوارش کمک کنند. فروکتان ها به طور طبیعی در بسیاری از غذاهای سالم یافت می شوند و خطرناک نیستند، اما گاهی اوقات می توانند دستگاه گوارش را آزار دهند و منجر به نفخ، اسهال، یبوست، نفخ و درد شکم شوند.