هنگامی که زردآلو به حد مطلوب بلوغ خود می رسد، میوه ای به رنگ نارنجی زیبا، کمی آبدار و لطیف است. طعم زردآلو از ترکیبات مشخصه این میوه (از جمله استرهای الکل های معطر و آلدئیدها) می آید. همچنین به نسبت قند / اسید آلی مربوط می شود که نسبتاً کم است (نزدیک به پرتقال) و خواص طراوت بخشی به زردآلو می دهد. محتوای آب آن (85٪) با سایر میوه های تازه قابل مقایسه است. "شیرینی" بسیار خاص آن به ماهیت الیاف آن بستگی دارد. زردآلو منبع عالی پروویتامین A (یا کاروتن) است که بدن آن را به ویتامین A تبدیل می کند. این ویتامین برای رشد، پوست و غشاهای مخاطی خوب و بینایی در گرگ و میش ضروری است. خاصیت سم زدایی و آنتی اکسیدان دارد و نقش موثری در محافظت در برابر سرطان و پیری سلولی دارد. همچنین مقاومت در برابر عفونت ها را افزایش می دهد. زردآلو نیز یکی از بهترین میوه ها از نظر پتاسیم است که به طور متوسط ​​315 میلی گرم در 100 گرم است. با محتوای کل بیش از 600 میلی گرم در هر 100 گرم، زردآلو سرشار از مواد معدنی است که دقیقاً بعد از موز، اما قبل از انگور و پرتقال، که به دلیل محتوای مواد معدنی خوب خود شناخته شده اند، رتبه بندی می شود. هنگامی که زردآلو "آماده برای خوردن" مصرف شود، میوه ای کاملا خوشمزه و قابل هضم است. جذب با بافت نرم و جویدنی آن که ترشحات معده را تحریک می کند، تقویت می شود.